De verwerking van seksueel misbruik. Hoe doe je dat? Al snel wordt er gezegd: ‘Je moet erover praten om het een plekje te kunnen geven.’ Wat ik zelf dacht nodig te hebben, werd niet gevraagd.
PRATERDEPRAAT
Praten trok mij weg van wat in mij leefde. Juist door te voelen, te schrijven en te zingen werkte ik aan mijn herstel. ‘Je moet erover praten,’ werd me dan gezegd. Ik sloeg meer op slot dan dat het me opende of hielp. Want hoezo ‘moet ik erover praten?’ Is dat de enige manier om seksueel geweld te verwerken? Ik vroeg me dan ook altijd af wat het was dat mensen dan willen horen. Ik hoorde niet perse het appèl tot praten om het te verwerken, maar de wens van de ander om meer details te weten. Uiteraard was dat iets wat in mijn hoofd afspeelde, ik heb het nooit iemand gevraagd. Misschien dat het voor de omgeving controleerbaar wordt hoe het met je gaat als je erover praat. Misschien was het bedoeld om hen gerust te stellen.
BLADEBLA
De realiteit voor mij was dat ik me anders wilde uiten. Zoals ik altijd had gedaan: geen gepraat, maar geschrijf en gezing. Praten is cognitief gedreven en speelde zich af in mijn hoofd, schrijven en zingen bracht me meer bij mijn lijf. Door te schrijven was ik in contact met mijn binnenwereld, door te zingen uitte ik die wereld aan iedereen die het horen wilde. Zingen was het praten dat mijn omgeving zei dat ik moest doen, maar ik weet niet of ze het hebben gehoord. Erover praten is ineffectief als het alleen sec gaat om het praten zelf. Dan wordt het alleen een bladeblabrij waar niemand iets aan heeft. Ieder mens verwerkt op eigen wijze. Praten kan helpen, zeker! Als dat de manier is waarop jij herstel vindt, praat er op los! Ik vraag graag: wat is jouw manier?
SCHRIJVEN MOET IK, ZINGEN MOET IK
Kort na mijn seksueel misbruik ervaring heb ik een songtekst geschreven. Nadat de tekst een tijdje op de plank lag, heb ik er met mijn toenmalige band ‘Detox’ een lied van gemaakt. Dit lied werd enerzijds een reminder aan mezelf hoeveel veerkracht de mens, en dus ook ik, bezit en anderzijds een podium voor de woede die ik in mij droeg. Tijdens repetities en optredens kon ik in dit lied mijn woede geluid geven. In dit licht wil ik dit lied hier delen, het kan zo maar (h)erkenning bieden.
Save yourself
So you think your life is going OK
nothing can stop you now.
Really nothing can get in the way
then somehow fate crashes today.
Before you know it you’re fallin’ down
let no one take you now.
Kick and shout so you can’t be drowned
it’s your life we’re talkin’ about.
Chorus:
Don’t think; you’ve got to save yourself
Don’t stop; facing the facts
Just fight; ‘cause there’s no-one else
Fight on; only you here to stop this shit
So you feel like life’s victim
let no-one bring you down.
I see people just actin’ dumb
but hey! it could have been you!
Beyond this pain I’m gonna rise
let nothing stop me now.
Are you in for a surprise?
Listen you f*ck! I can’t be killed!
Chorus:
Bridge:
He doesn’t deserve one moment in my mind
Wish I could cut him out with a knife
He doesn’t deserve to be treated this kind
He doesn’t deserve a life
and even death is too good for him
© 2001
Songtekst: Sarah Tulling
Muziek: Arie Walraven & Paul Waakop Reijers
