Over mij

Ik ben Sarah Tulling (1982), een klein meisje dat in het oude, kleine huis van haar ouders teruggetrokken op haar slaapkamer gedichten en korte teksten schreef. Dat meisje keek uit het raam van haar slaapkamer het telkens veranderende landschap in. Zij verwonderde zich over de natuur en het wisselen van de seizoenen. In de zomer telde zij de groeiende maïsplanten of paarden in de wei en in de winter de bloemen op het raam. In geschreven woorden drukte zij zich uit. Dat kleine meisje woont in mij. De taalhonger werd in mijn puberteit en later in mijn leven gestild door het schrijven van de songteksten voor de band waarin ik zong. Als mijn moeder de strijk deed, zat ik bij haar met mijn gitaar en zong haar verzoekjes. Omdat zij daar zo van hield.

Ik ben ook Sarah Tulling, het kleine meisje dat niet klein bleef, opgroeide en grote mensen ervaringen opdeed; seksueel geweld, moeilijke familiedingen (zoals het plotse overlijden van mijn moeder toen ik 21 was, een vader met depressieve klachten en autisme), psychische problemen als burn out, dysthymie en nog een paar stickers zo je wilt. Ik ontdekte dat door de zwaarste ervaringen de hoogtepunten hoger werden en ik leerde me te nestelen in het geluk van de positiviteit. Ik maakte de meest magische reizen; zowel in de wereld als in mijzelf, ik voltooide een studie toegepaste psychologie, studeer nu ‘het leven’ en als eeuwige stage leef ik zo vaak als lukt mijn kleine meisjes droom.